Kult Antybogów

Pogaństwo jest to określenie wiary niemonoteistyczne, politeistyczne oraz animalistyczne. Pochodzenie słowa poganin jest z języka łacińskiego od „poganus” – wieśniak. Odpowiednikami tego słowa po hebrajsku goi, po arabsku giaur. Termin ten datowany jest na czasy przed panowaniem Konstantyna w Rzymie.

 

Zasadniczo każdy poganin mimo woli staje się satanistą, ponieważ sam Bóg Jahwe jest niepodzielny, wszechobecny, wszechwiedzący, wszechsłyszący, wszechwidzący. Tak więc Bóg nie potrzebuje ani zastępstwa w postaci innego bożka, ani istoty tym podobnej, którą wierzący w Boga miał by kulować, w tym Jezusa i matki jego.

 

Wszystkie bożki, które chcą być kulowane to demony i diabły, czasem potelgeisty, żaden Archanioł, Anioł i Prorok nie chce być kulowany jako pojęcie bóstwa.

 

Politeizm jest w wiarą w wielobóstwo, w takie istoty wierzyli też Słowianie dlatego jest ich tu pełno, Grecy, Rzymianie, Wikingowie, Egipcjanie, Aztekowie, Hindusi, Indianie. Sama wiara w innego bożka staje się bałwochwalstwem, czyli grzechem wobec Boga.

 

W obecnych czasach powstają odrodzenia pogaństwa w postaci powyżej wymienionych, oprócz tego wicczan, magów, wróżek, czarownic, wiedźm, woodu, hoodu, szamani, druidzi, guślarze, powracają oni do mitologi i kultów pogańskich, w sumie nie tylko oni Kościół Katolicki też.

 

Jednym ze zwyczajów pogańskich jest topienie marzanny, gdyż jest to kult demona słowiańskiego, synonimu śmierci i zimy. Imię jej pochodzi z praindoeuropejskiego rdzenia „mar” „mor”, co znaczy śmierć. Śmierć Marzanny w kulcie ma przegonić Zimę. Jest to kult pogański, który jest propagowany w szkołach, a dzieci narażane są na wpływ diabła, czyli opętanie.

 

Innym aspektem są Andrzejki i Katarzynki przypadające w nocy z 29 na 30 listopada na początku roku liturgicznego, przed adwentem, w wigilię patrona Szkocji, Grecji i Rosji świętego Andrzeja, pierwsza o tym wzmianka w kulturze polskiej pojawiła się w 1557. Święto to miało charakter matrymonialny i przeznaczony dla niezamężnych kobiet i mężczyzn, wróżono kiedyś indywidualnie obecnie mnogo w grupach rówieśniczych, jak ma na imię kim ma zostać twój partner. Obyczaje te pochodzą ze Starożytnej Grecji, od słowa „aner, andros” – mąż. Inne źródło pochodzenia to kult starogermańskiego boga Frejra, dawcy bogactw, bóstewka miłości i płodności.

 

Boże Narodzenie jest dawnym świętem pogańskim, albowiem w tradycji europejskiej było dniem Narodzin Słońca Niezwyciężonego, Kościół przemianowało święto w ramach akulturacji i przejmowania niektórych pogańskich zwyczajów. Jest to nadal zły okultyzm wobec Boga, gdyż dając życie Jezusowi, nie chciał by oddawano mu cześć, ale by szerzył o Bogu naukę. W obecnym czasie Kościół Katolicki, utożsamia Jezusa Chrystusa nawet z bogiem Słońcem.

 

Również Wielkanoc tkwi w kulturze pogańskiej. Sam zając jest symbolem bogini <span style="font-style: normal;